ตะกั่วป่า

       นับตั้งแต่พุทธศตวรรษที่  8  เป็นต้นมา  เมืองตะโกลา ได้พัฒนาเป็นเมืองท่าจอดเรือที่มีความเจริญรุ่งเรืองที่สุด   ทางด้านชายฝั่งทะเลตะวันตก  เป็นที่รู้จักกันดีของบรรดาชาติต่าง ๆ หลายชาติ  เช่น  อินเดีย  จีน  เปอร์เชีย  อาหรับ  รวมทั้งกรีกและโรมันในทวีปยุโรป    ชาติเหล่านี้ได้เข้ามาติดต่อค้าขายแลกเปลี่ยนสินค้าซึ่งกันและกัน  และเป็นสถานที่จอดแวะพักเรือเพื่อเติมเสบียงอาหารและซ่อมแซมเรือรวมทั้งรอลมมรสุมเพื่อการเดินทางต่อไป    จากการสำรวจขุดค้น   …

             ตั้งแต่ต้นพุทธศตวรรษที่  3  เป็นต้นมา  ชาวอินเดียทางตอนใต้และตะวันออกเฉียงใต้  เริ่มถูกคุกคามจากพวกอารยัน  จึงทำให้นักเดินเรือแสวงโชค  พ่อค้าและพราหมณ์  เดินเรือเลียบชายฝั่งเข้ามาตั้งถิ่นฐานขุดหาแร่ดีบุกในบริเวณชายฝั่งทะเลตะวันตก   ตั้งแต่เกาะภูเก็ตขึ้นไปจนถึงปากจั่น ในจังหวัดระนอง  โดยใช้เมืองตะโกลาเป็นเมืองท่าและศูนย์กลาง

       ในราวพุทธศตวรรษที่  3   เป็นต้นมา  ชาวอินเดีย  เปอร์เชีย และอาหรับ   สามารถเดินเรือไปถึงเอเชียตะวันออก  อันได้แก่   จีน  ญวน  จามปา  เป็นต้น  ทำให้เอเชียตะวันออกเฉียงใต้กลายเป็นจุดแวะพักเรือ  คาบสมุทรมลายูเป็นจุดที่เหมาะสม   เพราะอยู่ระหว่างทางพอดี    โดยเฉพาะตะกั่วป่า  เป็นจุดที่เหมาะสมที่สุด  ทั้งนี้เพราะมีปัจจัยอื่นเกื้อกูลอีกหลายประการ คือ

ที่ว่าการอำเภอตะกั่วป่า     สร้างขึ้นเมื่อ ปี  พ.ศ. ๒๔๗๒ เพื่อใช้เป็นศาลากลางจังหวัดตะกั่วป่า จนเมื่อวันที่ ๑ เมษายน พ.ศ. ๒๔๗๕ ในสมัยรัชกาลที่ ๗ แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ จังหวัดตะกั่วป่าถูกปลดลดฐานะเป็นอำเภอเนื่องจากภาวะเศรษฐกิจของ ชาติตกต่ำอย่างมาก ศาลากลางจังหวัดแห่งนี้จึงใช้เป็นที่ว่าการอำเภอตะกั่วป่าตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา

ตะกั่วป่า เป็นหนึ่งใน 8 อำเภอของจังหวัดพังงา ตั้งอยู่ชายฝั่งทะเลตะวันตก หรือฝั่งทะเลอันดามัน ห่างจากอำเภอเมืองพังงาไปทางเหนือประมาณ 60 กิโลเมตร อยู่ห่างจากกรุงเทพ ฯ โดยทางหลวงหมายเลข 4 (ถนนเพชรเกษม หรือ A 2) ประมาณ 800 กิโลเมตร ทิศเหนือติดต่อกับ อำเภอคุระบุรี ทางตะวันออกติดต่อกับอำเภอกะปง ทิศใต้ติดต่อกับอำเภอท้ายเหมือง ส่วนทิศตะวันตกเป็นทะเลอันดามัน …

บ้านเมืองใหม่ ต.เกาะคอเขา อ.ตะกั่วป่า จ.พังงา โดยอาจารย์ วิมล โสภารัตน์