ตะกั่วป่า เป็นหนึ่งใน 8 อำเภอของจังหวัดพังงา ตั้งอยู่ชายฝั่งทะเลตะวันตก หรือฝั่งทะเลอันดามัน ห่างจากอำเภอเมืองพังงาไปทางเหนือประมาณ 60 กิโลเมตร อยู่ห่างจากกรุงเทพ ฯ โดยทางหลวงหมายเลข 4 (ถนนเพชรเกษม หรือ A 2) ประมาณ 800 กิโลเมตร ทิศเหนือติดต่อกับ อำเภอคุระบุรี ทางตะวันออกติดต่อกับอำเภอกะปง ทิศใต้ติดต่อกับอำเภอท้ายเหมือง ส่วนทิศตะวันตกเป็นทะเลอันดามัน อำเภอตะกั่วป่ามีเนื้อที่ประมาณ 475 ตารางกิโลเมตร พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นเนินเขาสลับซับซ้อน ไม่ค่อยมีที่ราบ แม่น้ำที่สำคัญคือแม่น้ำตะกั่วป่าซึ่งเกิดจากเทือกเขาในอำเภอกะปง ไหลลงสู่ทะเลอันดามัน

ตะกั่วป่า เป็นหนึ่งใน 8 อำเภอของจังหวัดพังงา ตั้งอยู่ชายฝั่งทะเลตะวันตก หรือฝั่งทะเลอันดามัน ห่างจากอำเภอเมืองพังงาไปทางเหนือประมาณ 60 กิโลเมตร อยู่ห่างจากกรุงเทพ ฯ โดยทางหลวงหมายเลข 4 (ถนนเพชรเกษม หรือ A 2) ประมาณ 800 กิโลเมตร ทิศเหนือติดต่อกับ อำเภอคุระบุรี ทางตะวันออกติดต่อกับอำเภอกะปง ทิศใต้ติดต่อกับอำเภอท้ายเหมือง ส่วนทิศตะวันตกเป็นทะเลอันดามัน อำเภอตะกั่วป่ามีเนื้อที่ประมาณ 475 ตารางกิโลเมตร พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นเนินเขาสลับซับซ้อน ไม่ค่อยมีที่ราบ แม่น้ำที่สำคัญคือแม่น้ำตะกั่วป่าซึ่งเกิดจากเทือกเขาในอำเภอกะปง ไหลลงสู่ทะเลอันดามัน อำเภอตะกั่วป่าได้รับอิทธิพลจากลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้และลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือเต็มที่ จึงทำให้มีฝนตกชุกเกือบตลอดปีนานถึงแปดเดือน จึงได้สมญานามว่า เมืองฝนแปด แดดสี่ จำนวนประชากรเมื่อกลางปี 2551 ประมาณ 45,520 คน อาศัยอยู่บริเวณที่ราบลุ่มแม่น้ำตะกั่วป่า และที่ราบชายฝั่งทะเล อาชีพที่สำคัญของประชากรคือการเกษตร ทำสวนยางพารา สวนปาล์ม และสวนผลไม้ ปัจจุบันกำลังพัฒนาเพื่อเป็นแหล่งท่องเที่ยว ทรัพยากรธรรมชาติที่สำคัญคือ ป่าไม้ โดยเฉพาะป่าชายเลนที่ยังคงอุดมสมบูรณ์ แร่ดีบุก และธรรมชาติที่สวยงาม ตะกั่วป่า เคยเป็นเมืองที่มีความเจริญรุ่งเรืองมาตั้งแต่สมัยโบราณ เป็นที่รู้จักของชนหลายเชื้อชาติ ทั้งจีน อินเดีย อาหรับ ในชื่อเมือง “ตะโกลา” (Takola) เนื่องจากเป็นเมืองท่าจอดเรือ เป็นศูนย์กลางการค้าขาย และเป็นเส้นทางลัดขนสินค้าข้ามคาบสมุทรมลายู จากฝั่งทะเลอันดามันไปยังอ่าวไทย ในสมัยรัตนโกสินทร์ ตะกั่วป่า ยังคงมีความสำคัญทางด้านเศรษฐกิจ สามารถผลิตแร่ดีบุกได้มากที่สุดตลอดมา สุดท้าย ด้วยเหตุผลทางด้านเศรษฐกิจและการเมือง “ตะกั่วป่า” ก็ถูกลดฐานะจากจังหวัดตะกั่วป่า เป็นอำเภอหนึ่งรวมเข้ากับจังหวัดพังงาจนกระทั่งถึงปัจจุบัน